【孟子赢日记】温柔泪

                    我有一滴温柔的泪水，
                    不够灌溉路边的枯萎，
                        一滴温柔的泪水，
                    不够商人盖楼活石灰。
                        
                            人海茫茫，
                            过客匆匆，
                      各自为三餐而交往
              谁又能在谁心上  长时间逗留
                            再累 不休
                            城市 仍旧

                    垫脚想看墙内的绿翠，
                    低头感叹多年的无为。
                    环食周边欲罢的美味
                    但求一场纯粹的大醉。

                              忽忽悠悠
                              困意上头
                         梦飞梦茹梦到睡
                         聊公聊私聊天黑
                          谁言爱情无谓？
                      我有一滴温柔的泪水，
                               不想浪费，
                               能送给谁？

精彩，这一滴温柔的泪水，亦有心酸，但更多的是期盼能懂之人，何尝不是内心的交融与灌溉。欣赏老师佳作，问好。