【易江南新诗】中秋

                                    低垂的墨云，
                                    弥漫的浓雾，
                                    遮蔽了明亮的圆月。

                                    中秋晚会的歌声，
                                    一声声撞击着心扉，
                                    思念之情在疯长。

                                    今夜，八十多岁的母亲，
                                    一人独自在老家，
                                    不知她老人家可否安好？

                                    拿起手机，
                                    正要拨号，
                                    这才想起——母亲不会用手机。

                                    这是有生以来唯一次，
                                    中秋没与母亲团聚，
                                     愧疚之情无以言表。

                                     遥想母亲，
                                     一定佝偻着身躯忙里忙外，
                                     给儿孙们准备着水果、月饼。

                                     母亲一次次听到敲门的声音，
                                      一次次打开大门，
                                     失望充盈了昏花的老眼。

                                      母亲在心里一次次憧憬儿孙的出现，
                                      失望没有浇灭她内心团圆的希冀，
                                      母亲在原谅不孝儿孙，默默为我们祝福。

                                      坐在窗前，
                                     点燃香烟。
                                     思念随袅袅烟雾飘向远方、飘向母亲。
易江南，西部文学十佳会员，签约作家。
                                    

坐在窗前，
                                     点燃香烟。
                                     思念随袅袅烟雾飘向远方、飘向母亲。

洛沙 发表于 2017-10-5 09:18
坐在窗前，
                                     点燃香烟。
                                     思 ...

谢谢老师的赞赏。